दारू पिवून वाहन चालवू नका...

एक ६ - ७ वर्षाचा लहान मुलगा मॉल मध्ये आला. त्याला एक डॉल विकत घ्यायची होती पण दुकाणदार त्याला समजावत होता कि तुझ्याकडे पैसे कमी आहेत मी हि डॉल तुला नाही देवू शकत. मुलगा खूप दुखी होवून त्याच्या बाजूला उभ्या असलेल्या एका बाईला विचारतो "आजी खरच माझ्याकडे कमी पैसे आहेत का? तर ती म्हणते हो बाळा तुझ्याकडे तितके पैसे नाहीत" 

हे बोलून ती तिथून निघून जाते, मुलाच्या डोळ्यात पाणी बघून मला राहवलं नाही मी त्याच्या जवळ गेलो त्याला विचारल तुला हि डॉल कशाला हवी आहे? तर तो बोलला माझ्या लहान बहिणीला हि डॉल खूप आवडली होती आणि तिला वाटतंय कि सान्ता क्रिसमसला तिला हि डॉल गिफ्ट करेल....

तर मी म्हंटल मग सान्ता देयेल ना हि डॉल तुझ्या बहिणीला, तो खूप दुखी होवून म्हणाला कि सान्ता तिकडे जावू नाही शकणार मला हि डॉल माझ्या आईकडे द्यायची आहे, कारण माझी बहिण देवाकडे गेली आहे असे बाबा म्हणाले, आणि ते बोलले कि आई पण लवकरच तिकडे जाणार आहे, आई कडे खूप कमी वेळ आहे म्हणून मी आईला बोललो आहे कि तू मी मॉल मधून येई पर्यंत थांब ....

"म्हणून हि डॉल मला आईकडे देवून ती बहिणीसाठी पाठवायची आहे...." हे बोलल्यावर माझ्या डोळ्यातून पाणी आले..... मी त्याला पटकन बोललो "तू एक काम कर ते पैसे आपण परत मोजू बघू कदाचित ते असतील बरोबर...." आणि मोजता मोजता मी त्यात कमी पडणारे पैसे माझ्या खिशातून टाकले टोटल केल्यावर मुलगा खूप खुश झाला कारण त्यात थोडे अधिक पैसे उरले डॉल विकत घेवून सुद्धा मग तो मला बोलला कि मी काल रात्री देवाकडे प्राथना केली होती कि माझ्याकडे पैसे उरावे डॉल घेवून सुद्धा कारण मला माझ्या आईसाठी सफेद गुलाब पण घ्यायचं आहे कारण माझ्या आईला ते खूप आवडतात.

आता तो मुलगा तिथून निघून गेला.. माझी खरेदी मी एका विचित्र मूड मध्ये संपवली पण काही केल्या माझ्या मनातून त्या मुलाचे विचार काही जात नव्हते. नंतर मला आठवले कि दोन दिवसापूर्वी वर्तमान पत्रात एक बातमी वाचली होती कि एका ट्रक ड्राईवरणे दारू पिवून वाहन चालवत एका रस्त्यावरून जाणाऱ्या महिलेला तिच्या लहान मुली सकट उडवले होते आणि त्यात ती लहान मुलगी जागीच ठार झाली.

ती महिला लास्ट स्टेजला आहे हे आठवल्यामुळे मला अजूनच ह्या सर्वाचा खूप मोठा धक्का बसला आणि लगेच दुसऱ्या दिवशी बातमी आली कि ती महिला मरण पावली मी लगेच पत्ता शोधून त्या महिलेच्या funeral ला गेलो तिथे गेल्या वर बघितले तर ती महिला कॉफ्फिन मध्ये होती आणि तो लहान मुलगा तिच्या हातात एक सफेद गुलाब आणि ती डोल ठेवत होता. माझ्या डोळ्यातून अश्रू काही केल्या थांबत नव्हते मनात आले कि ह्या मुलाच सर्व काही त्या ट्रक ड्राईवरणे क्षणात संपवून टाकले होते.

कृपया कोणीही दारू पिवून वाहन चालवू नका.

 

By एक एकटा एकटाच.

 

प्रयत्न

राजू त्याच्या वडीलांबरोबर सर्कस बघायला गेला. तिकिटांच्या रांगेत असतांना त्याची नजर साखळीने बांधलेल्या हत्तीच्या पिल्लाकडे गेली.

ते हत्तीच पिल्लू जोरजोरात धडक देत तर कधी सर्व शक्ती लावून साखळी तोडण्याचा प्रयन्त करत होते, पण त्याला यश येत नव्हते.शेजारी त्याच्या आईलाही तसेच बांधून ठेवले होते पण ती स्वस्थपणे उभी होती. 

राजूची उत्सुकता वाढली.

"बाबा त्या हत्तीच्या पिल्लाला ती साखळी तोडणे कठीण आहे. पण त्याची आई ती सहज तोडू शकते ना? मग ती स्वतःची अन् तिच्या पिल्लाची सुटका का करून घेत नाही?"

राजू च्या प्रश्नावर बाबा निरुत्तर झाले, पण सर्कसच्या मनेजरने तो प्रश्न ऐकला.

"त्याच अस आहे बाळा, ह्या हत्तीच्या आईलाही ती लहान असतांना इथे आणलं गेलं. तिलाही याच साखळी ला आम्ही बांधत असू , सुरवातीला दोन महिने तिनेही सुटकेचा असंच प्रयत्न केला. तेव्हा ती साखळी तोडणे आपल्या शक्तीबाहेर आहे, अशी तिला जाणीव झाली.अन् आता मोठी झाल्यावरही तिच्या मनात तेच बिंबून गेलंय. अशा दहा साखाल्याही ती तोडू शकेल एवढी ताकद तिच्या अंगात आहे, पण पुन्हा प्रयत्न करण्याचा विचारही तिच्या मनात येत नाही. उलट तिच्या पिल्लाचे तिला हसू येत असेल."

आपलही असंच होतं. एखाद्या गोष्टीत अपयश आल्यावर 'ते आपल्याला जमणार नाही' असं मनात ठरवून चालतो.कालांतराने गोष्टी बदलतात. अन् आता आपल्याला शक्य असूनही आपण प्रयत्न करीत नाही.

म्हणूनच कुणी म्हटलंय.." तुम्ही तो पर्यन्त हरत नाही, जो पर्यन्त तुम्ही प्रयत्न करायचे सोडत नाही !"

 

by : एक एकटा एकटाच

पिझ्झा कुठ मिळतो ?

आत्ताच येताना एक माणूस भेटला. अगदी साधा, सडपातळ, जेमतेम उंची, गरीब दिसत होता, हातात सायकल होती. मला म्हणाला.....
"अवो इथ पिझ्झा कुठ मिळतो".....
त्याच्या त्या 'अवो' ने मी जरासा गोंधळूनच म्हणालो
"हा इथून खाली".

 त्याचा आवाज अगदीच घाबरा आणि कोमेजलेला होता, तो बोलतानाही अंग चोरून उभा होता. तो तेथून सायकल हातात धरून चालतच निघाला.त्याच्याकडे पाहून त्याला पिझ्झा खायची इच्छा झाली असेल असं कोणीच म्हणणार नाही आणि झाली तरी त्याच्या खिशाला ती परवडणारी नव्हतीच. म्हणजे घरात पोरगा रडत असणार, पिझ्झाच हवा म्हणत असणार,...

 

खूप वाईट वाटलं. त्याचा तो दीनवाणा चेहरा डोळ्यासमोरून जातच नव्हता. सगळं डोळ्यापुढे येत होतं-- 'हा डॉमिनोज मध्ये जाणार, सगळे त्याला हसणार, तो कसाबसा मुलासाठी तो अपमान सहन करून पिझ्झा मागणार . तेवढे पैसे जवळ असतील तर ठीक नाहीतर मुलाचा रडका चेहरा आठवत तसाच बाहेर पडणार....

मित्रांनो आपले आई बापही असेच आपले हट्ट पुरवत असतील, कदाचित आपल्याला ते माहीतही नसेल, आई वडील असे एकमेव असतात ज्यांचा प्रेम आपल्या जन्मापासून मरणापर्यंत कधीही बदलत नाही. बाकी सगळ्यांचं प्रेम वेळेनुसार बदलू शकतं..... विचार करून पहा हवं तर......

 

स्त्रोत: निलेश केमसे.