आत्ताच येताना एक माणूस भेटला. अगदी साधा, सडपातळ, जेमतेम उंची, गरीब दिसत होता, हातात सायकल होती. मला म्हणाला..... "अवो इथ पिझ्झा कुठ मिळतो"..... त्याच्या त्या 'अवो' ने मी जरासा गोंधळूनच म्हणालो "हा इथून खाली".
त्याचा आवाज अगदीच घाबरा आणि कोमेजलेला होता, तो बोलतानाही अंग चोरून उभा होता. तो तेथून सायकल हातात धरून चालतच निघाला.त्याच्याकडे पाहून त्याला पिझ्झा
खायची इच्छा झाली असेल असं कोणीच म्हणणार नाही आणि झाली तरी त्याच्या
खिशाला ती परवडणारी नव्हतीच. म्हणजे घरात पोरगा रडत असणार, पिझ्झाच हवा
म्हणत असणार,...
खूप वाईट वाटलं. त्याचा तो दीनवाणा चेहरा
डोळ्यासमोरून जातच नव्हता. सगळं डोळ्यापुढे येत होतं-- 'हा डॉमिनोज मध्ये
जाणार, सगळे त्याला हसणार, तो कसाबसा मुलासाठी तो अपमान सहन करून पिझ्झा
मागणार . तेवढे पैसे जवळ असतील तर ठीक नाहीतर मुलाचा रडका चेहरा आठवत तसाच
बाहेर पडणार....
मित्रांनो आपले आई बापही असेच आपले हट्ट पुरवत
असतील, कदाचित आपल्याला ते माहीतही नसेल, आई वडील असे एकमेव असतात ज्यांचा
प्रेम आपल्या जन्मापासून मरणापर्यंत कधीही बदलत नाही. बाकी सगळ्यांचं प्रेम
वेळेनुसार बदलू शकतं..... विचार करून पहा हवं तर......
No comments:
Post a Comment